Nu ik een week op reis ben is het tijd voor mijn eerste berichtje. Na een erg vermoeiende vlucht met veel vertraging ben ik in Sydney aangekomen.
Al snel merkte ik dat het waar is wat iedereen zei: alle mensen zijn zo aardig en behulpzaam in Australie. Het was dus geen probleem om van het vliegveld naar het hostel te gaan.
Eenmaal in het hostel aangekomen heb ik even geslapen en ben ik de stad gaan verkennen. Natuurlijk ben ik naar het Opera House, Harbour Brigde en Botanic Garden geweest. Hoe mooi was dat!
Sydney is echt een geweldige stad. Je hebt hier alles, mooie stranden en gebouwen, de meest mooie stadsparken, natuurparken en bovenal een geweldig nachtleven!!
Het alleen reizen is me in het begin erg tegen gevallen. Ik heb regelmatig gedacht: 'Wat doe ik hier in mijn eentje?'
Doordat het hostel zo groot was, heb je vooral contact met je roommates. Er zijn namelijk al heel veel groepen gevormd omdat de meeste de eerste week een groepactiviteit hebben geboekt. 
In mijn kamer leerde ik een aardige Duitse jongen kennen, waarmee ik de Coogee to Bondi Clifftop Walk heb gedaan en met hem ben ik naar the Blue Mountains gegaan. Dat was echt ongelofelijk mooi, ik kon gewoon niet stoppen met kijken!! Het was een aardige Duitse jongen, maar ik miste girlstalk. Mijn eerste stapavond in de bar van het hostel leerde ik twee zusjes uit Dublin kennen, Jessica en Rebecca. Samen met hen ben ik drie avonden op stap geweest. We hebben vooral locals bars bezocht, wat voor hilarische avonden hebben gezorgd. Het klikte zo goed dat ik de meiden in Byron Bay weer ga zien en we waarschijnlijk een stukje samen verder gaan reizen.
Op mijn kamer lagen alleen maar Zweden die dus constant Zweeds praatte, erg irritant! Soms zei ik wat in het Engels, gaven ze kort antwoord en gingen ze verder in het Zweeds.
Gister heb ik een Duits meisje leren kennen die net was gearriveerd. Ik heb haar de stad laten zien en we hebben ons de hele middag vermaakt in the Botanic Gardens.
In de avond zat ik er alleen voor. Ik dacht toen: ik kan mijn laatste avond alleen doorbrengen of ik spreek gewoon een groep aan. Dat laatste heb ik ook gedaan, wat voor een erg leuke avond heeft gezorgd.  Het waren de eerste Nederlanders die ik sprak. Erg fijn om even te kunnen praten zonder constant na te hoeven denken (mijn Engels was/is namelijk nog niet zo goed, maar ik leer snel).
Vandaag ga ik met een Nederlandse meid, Lotte heet ze (het kan niet anders dan een lieve meid zijn met zo'n naam) chillen in het park. Dat is trouwens heerlijk hier want het is zonnig, 23 graden, met een koel briesje.
Ik heb een ticket gekocht voor de Greyhound bus, dat is een soort hop-on-hop-off bus waarmee ik de hele oostkust kan afreizen. Vanavond vertrek ik met de overnight bus naar Byron Bay, dat is 12 uur rijden.
Zo! Dat was het volgens mij weer. Bedankt voor alle lieve berichtjes, mailtjes en brieven. Die hebben me de eerst dagen erg geholpen!

Jullie horen snel weer van me!
Liefs, Karla